سی ویک
انقدر ها که برای خوب بودن دلیل نیاز است برای خوب نبودن نیست
من خوب نیستم
امروز
همین امروز که تا آخر خاطراتم جلو رفتم
فهمیدم هرچقدر توی چشم های ص.ص زل زدم و حرف زدم
همه اش هیچ بوده
یعنی هربار که ص.ص میگفت تو قوی هستی میخواستم بگویم من هیچ کوفتی نیستم و تمام این ها زر محض است و
واقعا هیچوقت هیچ چیز قرار نیست خوب بشود
حتی در اوج خوب بودن
توی پارک یک مشت توله وحشی که مادرانشان توی طبیعت ولشان کرده بودند گربه هارا از دم میکشیدند و ما حرص میخوردیم
بعد یخمک خوردیم
بعد بستنی اب شده
بعد خندیدیم
بعد توی سرسره ها کلی عکس گرفتیم
بعد طالبی جیغ کشید و سرخورد
بعد یک کیک با شمع های خاموش امد جلوی رویم
میدانی
من اصلا نفهمیدم که همه اش فیلم است
همیشه خدا توی این موارد احمق بودم
همیشه
بعد سم را بغل کردم
و ساج را
و نیل فیلم میگرفت
من خندیدم
و مثل همه روزهایی که شادم از همه چیز گفتم
اتفاقات دانشگاه
دورهمی کذاییمان در حوض روبه روی شاه نشین
ازص.ص گفتم
از نگاه ها و نفرت ها
از خوشحالی ها
کیک خوردیم
شمع هارا جمع کردم
به بچه ها هم کیک دادیم و بهشان گفتیم گربه هارا از دم نکشند
همه چیز خیلی خوب بود
خیلی خوب
امدیم خانه
لباس هایم را توی لباسشویی ریختم
سالار عقیلی "کوچه لر" میخواند
بعد یک دفعه توی ذهنم امد "چرا؟"
و بعد "چطور؟"
و بعد کاری کردم که شاید چند سال بود نکرده بودم
با صدای بلند گریه کردم
حس کردم هیچوقت گریه ام بند نمی آید
و توی سرم "چرا؟" "چطور؟" ها بهم دیگر مشت میزدند
پشت سرهم
بدون وقفه
با تمام قدرت
و من بیشتر از پا می افتادم
شاید اگر شارژ لپ تاپم تمام نشده بود
تماما اشک شده بودم و فقط لباس هایم مانده بود
ساج وقتی داشت میرفت دیدن دکتر
وقتی شلوارش را اتو میکرد
خیلی عصبانی بود و میگفت:" بهش گفتم اگه میخواست باشه باید از قبل تولدش میبود نه حالا، اونقدر بهش فکرکرده که تصمیم گرفته نیاد"
نیل برایم نوشت هفت شب و هفت روز برات تولد میگیریم
و ند نوشت همیشه همیشه شاد ببینمت
اما من از اسمون هفتم افتاده بودم توی یه ماگ سرامیکی