هشتاد و هفت

دیروز

زد به سرم برم ترمینال

دورترین بلیتی که پولم اجازه میده رو بخرم و برم

بعد تو اون شهری که نمیدونم کجاست پیاده برم برسم به جایی که هیچکس نیست

شانس میخواد این قسمتش البته

همونجا بمونم و تمام شدن همه چیزو ببینم

زد به سرم برم ترمینال

رفتم 

بعد ولی بیخیال دردسری شدم که ساج و مامان ممکنه دچارش بشن

مسخره ترین چیز تو دنیا اینه که اطرافیانتو ازار بدی چون حال خودت خوب نیست

نگرانشون کنی چون خود خواهی

سر همین فکرا شد که نرفتم

که دور زدم تو افتاب سه بعدازظهر که برای هرکاری هم زوده هم دیر _جز رفتن_ 

برگشتم سمت خونه و سیگار دود کردم